Tematem IV Kongresu Kultury Regionów była refleksja nad relacjami, których brakuje we współczesnym świecie. Jak zapewniali organizatorzy chodziło o bogactwo pozytywnego komunikowania się, jak też o głęboko duchowy cel owej relacji. 
Podczas kilkudniowego kongresu miały miejsce m.in. dyskusje panelowe w gronie gości z Polski i Karpat o tym, jak wzmacniać kulturę tradycyjną, jak nią fascynować i zdobywać coraz szersze kręgi kontynuatorów i kreatorów. Wśród prelegentów panelu, który odbył się przed południem 18 października znaleźli się m.in. ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. UPJPII, Dziekan WNS obok takich osób, jak Daria Alyoshkina, Stanislav Baláž, Karolina Kowalczyk, Michał Malinowski, ks. Mieczysław Puzewicz, Michal Smetanka i Joanna Szroeder.
Panel ten dotyczył dwóch podstawowych zagadnień - kultury materialnej i przejawów  kultury duchowej. Jak stwierdzali badacze: „Znany podział, ale czy uzasadniony? Czy przedmiot powstałby w swoim niepowtarzalnym kształcie, gdyby nie wyobraźnia oraz wypracowane przez pokolenia wzorce estetyczne? Czy konstrukcja, układ architektoniczny, a nawet choreograficzny, obrzęd, rytuał  może być rozpatrywany w oderwaniu od pewnego porządku w mózgu swego twórcy? Ów porządek – pozostawiając przestrzeń na indywidualną kreację – jest przecież również dziedzictwem kształtowanym przez całe pokolenia. Dlatego w różnych kulturach powstają różne wzory, symbole, układy, stosunki, rytuały, bo inna duchowość i wewnętrzny obraz świata stoi u ich podstaw. Zawsze jednak duch uwodzi materię, a materia ducha. Ta pełna tajemnic gra trwa od początku ludzkości, zanim jeszcze człowiek posiadł umiejętność mowy. Oko i ucho postrzegają jako piękno lub brzydotę tylko to, co „pasuje” do wewnętrznego świata wyobrażeń i przekonań danej kultury. Istoty ludzkie odbierają niejako instynktownie znaczenie symboli, brzmień, gestów i rytuałów według tego wewnętrznego kodeksu. A jeśli napotykają na różnice w zetknięciu z innymi kulturami, często są bezradne, błędnie interpretują kody i reagują lękiem. Oswojona przestrzeń kulturowa, nawet gdy rządzą nią bardzo rygorystyczne reguły, jest postrzegana jako przestrzeń bezpieczna”. Ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. UPJPII zafascynował obecnych swoim rozumieniem kwestii kultury w kontekście personalizmu i etyki. Taki bowiem sposób postrzegania świata – w odniesieniu do wartości nadrzędnych oraz przez pryzmat godności drugiego człowieka przyświecał wszystkim jego wypowiedziom, które spotkały się z ogromnym aplauzem uczestniczącej w kongresie publiczności. 
W przededniu tego panelu dr Klaudia Cymanow-Sosin, z-ca dyrektora Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UPJPII przeprowadziła dla kilkudziesięciu osób warsztaty, podczas których podjęte zostały tematy dotyczące komunikacji, w tym przede wszystkim jej aspektu interpersonalnego. Była to próba odpowiedzi na pytanie o to, jak porozumiewać się, bo motywować drugiego człowieka. Jak stwierdziła prowadząca: „Celem warsztatów jest komunikacja. Wydaje się sprawa podstawowa - to, co człowiekowi jest konieczne do życia. Niektórzy mają po prostu talent do porozumiewania się z innymi, wszyscy jednak - bez względu na to, jak wiele otrzymali w darze, mogą się jej nauczyć. 
Podczas zajęć można było przekonać się jak należy pracować z innymi ludźmi, których ma się poprowadzić do zdobycia, wiedzy, kompetencji i umiejętności. Poznawaliśmy i przypominaliśmy sobie różne strategie, techniki i narzędzia, które pomagają w prawidłowym utrzymaniu uwagi grupy i dojściu do wyznaczonego na początku spotkania celu”. Zaproszeni na warsztaty chętnie brali udział w całym cyklu szkoleniowym, a po Kongresie pozostały miłe wspomnienia, ale przede wszystkim przekonanie, że w kulturze bardzo ważne są kwestie relacji i troski o dobro wspólne, między wszystkimi jej uczestnikami.